Akela
Przywódca Wilczego Plemienia, stojący na
straży Prawa Dżungli. Najsilniejszy, najmądrzejszy, najbardziej doświadczony spośród wilków. Nie sprzeciwiał się przyjęciu "ludzkiego
szczenięcia" do Wilczego Plemienia. Gdy się postarzał i nie był już
najsprawniejszy podczas polowania, tygrys Shere Khan przeciągnął
część wilków na swoją stronę i odebrał Akeli przywództwo. Mowgli
ocalił życie Akeli, nim odszedł do ludzi. Odtąd Akela polował i żył
samotnie, ale nie zapomniał o chłopcu. Odwdzięczył mu się, gdy
Mowgli organizował pułapkę na tygrysa. Potem zasiadł na skórze
tygrysa na Skale Narad i odzyskał przywództwo Wilczego Plemienia.
Bagheera
Wygląd: "Miała na całym ciele skórę czarną jak atrament, jednakże w pewnym
oświetleniu można było dostrzec na niej cętki podobne do wzorców na
adamaszku".Życiorys: Opowiada o swoim losie Mowgliemu: "W całej dżungli nikt nie wie, że ja, Bagheera, noszę to piętno... ten ślad obroży. A przecie, Mały Bracie, jam urodziła się pomiędzy ludźmi i matka moja zmarła pomiędzy ludźmi... w królewskim zwierzyńcu w Udajpurze. To było powodem, że zapłaciłam okup za ciebie na Wiecu Wilczej Gromady, gdy byłeś małym, goluśkim szczeniątkiem. Tak jest, ja także urodziłam się pomiędzy ludźmi. Wówczas to ani razu nie widziałam dżungli; poprzez kraty podawano mi jadło na żelaznej misie. Pewnej nocy poczułam, że jestem panterą - Bagheerą - a nie zabawką ludzką. Jednym ciosem łapy skruszyłam słabą kratę i uciekłam... a ponieważ nauczyłam się ludzkich fortelów, stałam się większym postrachem dżungli niźli Shere Khan".
Charakterystyka: "Każdy znał Bagheerę i nikt nie miał ochoty włazić jej w drogę: była bowiem przebiegła jak Tabaqui, odważna jak dziki bawół, a bezwzględna jak słoń zraniony. Głos jednak miała słodki jak miód dzikich pszczół sączący się z dziupli, a skórę miększą od puchu". Bardzo kochała Mowgliego i była dumna z jego postępów w naukach pobieranych u Baloo. Ponieważ znała ludzi, gdyż przez jakiś czas była u nich w niewoli, wiedziała, w jaki sposób pomóc chłopcu w rywalizacji z Shere Khanem. Poradziła mu, by wykradł ludziom ogień, którego dzikie zwierzęta bardzo się boją. Dzięki temu Mowgli pokonał Shere Khana. Jest przebiegła, doświadczona i rozsądna.
Mowgli (Żaba)
Wygląd: Kiedy zjawił się w wilczej jaskini, był "małą kruszynką, z dołkami na pulchnej buzi", był także całkiem nagi. Wyrósł na bardzo silnego, zwinnego
chłopca.Życiorys: Mowgli, czyli "Żaba", w wieku ok. 2 lat został porwany przez tygrysa Shere Khana do dżungli. Dziecko uniknęło śmierci dzięki parze wilków, do których nory przypadkowo dotarło. Zauroczona nim, Matka Wilczyca postanawia wykarmić małe razem ze swymi dziećmi. Nie może się nadziwić jego odwadze: "Jaki mały! Jaki naguśki, jaki odważny i śmiały!" - roztkliwiała się bez końca, kiedy malec przepychał się wśród swych szarych braci w stronę matki. Będąc kilkunastoletnim chłopcem, wraca do ludzi, jednak szybko zmuszony jest ich opuścić. Jako kilkunastolatek jest bardzo zwinny i sprawny fizycznie.
Charakterystyka: Jest to chłopiec o bardzo żywym i wesołym usposobieniu. Uwielbia bawić się i psocić ze swymi wilczymi braćmi, co czasami było powodem kar ze strony jego nauczyciela, niedźwiedzia Baloo.
Dzięki bystrości umysłu bardzo szybko uczy się nowych rzeczy. Dzięki Baloo poznaje prawa rządzące dżunglą, rozumie mowę zwierząt, wie jak przeżyć wśród dzikich zwierząt. Nie traci przytomności umysłu. Umie w odpowiedniej chwili wykorzystać posiadaną wiedzę, co niejednokrotnie ratuje mu życie (np. podczas porwania przez małpy).
Mowgli ma dobre serce. Kocha swą wilczą rodzinę i swych przyjaciół, panterę i niedźwiedzia. Umie być wdzięcznym, pamięta, że to dzięki nim został przyjęty do gromady. "Zawsze będę pamiętał, iż kocham ciebie i wszystkich, którzy żyją w naszej jaskini". Bardzo wiele zawdzięcza staremu przywódcy, Akeli. Gdy ten wymaga pomocy, udziela mu jej. Zmusza młode wilki do zostawienia go w spokoju. Jest niesamowicie odważny. Staje samotnie przeciw gromadzie wilków i tygrysowi. Dzięki swemu sprytowi pokonuje odwiecznego wroga, tygrysa, którego zamyka w wąwozie i tratuje, kierując tam stada bydła. Mimo długoletniego pobytu wśród dzikich zwierząt, nie zatraca swej ludzkiej wrażliwości na krzywdę i zło na świecie. Zmuszony do odejścia z Gromady, płacze z żalu po tym, co minęło. Wie, że nie ma tu dla niego miejsca, ale wie też, że będzie się czuł obco wśród ludzi. Zanim odejdzie, czule żegna się ze starą wilczycą. Jest bardzo samotny. Nie znalazłszy swego miejsca ani wśród wilków, ani wśród ludzi, odchodzi sam w głąb dżungli.
Mowgli, mimo że wychowany wśród zwierząt, nie zatracił nic ze swego człowieczeństwa. Zadziwia swą odwagą, ale i wrażliwością oraz umiejętnością wybaczania krzywd. Nie mści się na ludziach "Nie uczynię nic złego mieszkańcom wioski, bo Messua była zawsze tak dobra dla mnie!" - mówi, odchodząc ze wsi.
Baloo
Wygląd: "opasły niedźwiedź brunatny".Życiorys: Jako jedyne obce zwierzę był dopuszczony do udziału w Wiecu Gromady (czyli zgromadzeniu Plemienia Wilków). Wykładał wilczętom Prawo Dżungli. Mógł chodzić tam, gdzie chciał, bo nie stanowił zagrożenia - żywił się tylko roślinami.
Charakterystyka: Stary, powolny, bardzo mądry i doświadczony. Kochał Mowgliego, był gotów poświęcić się dla niego. Bez wahania wyruszył wraz z Bagheerą do siedziby Małpiego Plemienia.
Komentarze
Prześlij komentarz